"Ik vertrek naar Niger"."Aaah Nigeria". "Nee, Niger!"
Hoe onbekend een land van 1.267.000 km², oftewel 40 keer België, kan zijn... Niettemin gaat in dit verre, onbekende Afrikaanse land ons leven min of meer hetzelfde gangetje als in België.Er wordt gegeten, gedronken, geslapen, gewerkt, uitgegaan, uitgenodigd, gelachen, gestressed, geloofd, gehoopt, geregeld, gefikst en gedesilussioneerd.
Treed je echter uit dit binnenshuis, binnenshoofds en bovenal binnenbuitenlands -gebied, bezorgt het straatbeeld je nog geen kleine schok.
En dat elke dag opnieuw. En elke dag een beetje harder.
En wat misschien nog het meest shockeert, en je nog niet lichtelijk aan het denken zet over onze Westerse onverdraagzaamheid, is dat de armste, misvormdste mens, nadat hij vruchteloos zijn hand naar je opgeheven heeft, je vriendelijk lachend uitzwaait als de auto zich weer in beweging zet...
Of zou de wijdverbreide, -verspreide en -aanvaarde polygamie het wedstrijdje shockeren winnen?
